zdemoralizować (się)

См. также в других словарях:

• zdemoralizować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}demoralizować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• demoralizować się – zdemoralizować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać czyjemuś gorszącemu wpływowi, ulegać demoralizacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mamusia dobierała mu kolegów, by się też przypadkiem nie zdemoralizował. <fr.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdemoralizować — dk IV, zdemoralizowaćzuję, zdemoralizowaćzujesz, zdemoralizowaćzuj, zdemoralizowaćował, zdemoralizowaćowany «spowodować demoralizację; zgorszyć, zepsuć kogoś» Zdemoralizować młodzież. zdemoralizować się «ulec demoralizacji» Zdemoralizował się pod …   Słownik języka polskiego

• zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego

• zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

• popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

• rozpaskudzić — dk VIa, rozpaskudzićdzę, rozpaskudzićdzisz, rozpaskudzićudź, rozpaskudzićdził, rozpaskudzićdzony rozpaskudzać ndk I, rozpaskudzićam, rozpaskudzićasz, rozpaskudzićają, rozpaskudzićaj, rozpaskudzićał, rozpaskudzićany 1. pot. «zrobić coś źle, nie… …   Słownik języka polskiego

• prawy — prawywi 1. «znajdujący się po przeciwnej stronie ciała (ludzkiego lub zwierzęcego) w stosunku do tej, gdzie normalnie jest serce; o otoczeniu człowieka: znajdujący się po stronie tej ręki, która (normalnie) jest dalej od serca» Prawa noga, ręka.… …   Słownik języka polskiego

• upaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}paść II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}upadać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prawy — I. Z prawa i z lewa «zewsząd, ze wszystkich stron»: W społeczeństwie podzielonym trudno wszakże liczyć na oklaski i z prawa, i z lewa. Dlatego stając wobec decyzji kłopotliwej dobrze jest zdobyć się na całkowitą szczerość przynajmniej wobec… …   Słownik frazeologiczny

• zezwierzęcieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, zezwierzęciećeję, zezwierzęciećeje, zezwierzęciećciał, zezwierzęciećcieli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się w zachowaniu, postawie, reakcjach podobnym do zwierzęcia; zatracić wyznaczniki człowieczeństwa; zdemoralizować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień